کمپینی برای ترور رسانه‌ای

 «یووال آبراهام» در گزارشی برای مجله «+۹۷۲» نوشت، به این واحد که پس از ۷ اکتبر تاسیس شد، ماموریت داده شده است تا روزنامه‌نگاران مستقر در غزه را شناسایی کند. آخرین مورد از آنها انس الشریف، روزنامه‌نگار الجزیره بود که در حمله هوایی اسرائیل در هفته گذشته جان خود را از دست داد. به گفته منابع، انگیزه واحد مشروعیت‌بخشی امنیتی نبود، بلکه روابط عمومی بود. یکی از منابع گفت که اعضای آن واحد، با عصبانیت از اینکه خبرنگاران مستقر در غزه «نام و وجهه اسرائیل را در مقابل جهان لکه‌دار می‌کنند»، سخت درصدد بودند روزنامه‌نگاری را پیدا کنند که بتوانند او را به حماس منتسب ساخته و سپس به عنوان هدف شناسایی کنند.

این منبع یک الگوی تکراری در کار این واحد را چنین توصیف کرد: «هر زمان که انتقاد از اسرائیل در رسانه‌ها در مورد یک موضوع خاص شدت می‌گرفت، به واحد مشروعیت‌بخشی دستور داده می‌شد اطلاعاتی را پیدا کند که بتوان آن را از طبقه‌بندی خارج کرد و به طور عمومی برای مقابله با این روایت به‌کار برد.» این منبع اطلاعاتی گفت: «اگر رسانه‌های جهانی در مورد کشتن روزنامه‌نگاران بی‌گناه توسط اسرائیل صحبت می‌کنند، بلافاصله تلاشی برای یافتن یک روزنامه‌نگار که به قول اسرائیل چندان بی‌گناه هم نیست صورت می‌گیرد؛ گویی این کار به نوعی کشتن ۲۰ نفر دیگر را قابل قبول می‌کند.»

منبع دیگری افزود، اغلب، این رده سیاسی اسرائیل بود که به ارتش دیکته می‌کرد که واحد باید روی کدام حوزه‌های اطلاعاتی تمرکز کند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط واحد مشروعیت‌بخشی نیز به‌طور منظم از طریق کانال‌های مستقیم به آمریکایی‌ها منتقل می‌شد. افسران اطلاعاتی گفتند که به آنها گفته شده بود کارشان برای اجازه دادن به اسرائیل به منظور طولانی کردن جنگ حیاتی است. منبع دیگری توضیح داد: «این تیم به‌طور منظم هر چیزی که می‌توانست مشروعیت بین‌المللی اسرائیل را برای ادامه جنگ تقویت کند، جمع‌آوری می‌کرد. ایده این بود که [به ارتش اجازه داده شود] بدون فشار عمل کند، تا کشورهایی مانند آمریکا از تامین سلاح دست نکشند.»

یک منبع آشنا با کار واحد مشروعیت‌بخشی می‌گوید که این واحد همچنین به دنبال شواهدی مبنی بر ارتباط پلیس غزه با حمله ۷اکتبر بود تا هدف قرار دادن آنها و از بین بردن نیروی امنیتی غیرنظامی حماس را توجیه کرده و مشروعیت بخشد. دو نفر از منابع اطلاعاتی نقل کردند که حداقل در یک مورد از زمان شروع جنگ، واحد مشروعیت‌بخشی، اطلاعات را به‌گونه‌ای تحریف کرد که امکان تصویرسازی نادرست از یک روزنامه‌نگار به‌عنوان عضوی از شاخه نظامی حماس را فراهم کرد. یکی از منابع به یاد می‌آورد: «اعضای این واحد مشتاق بودند که او را به‌عنوان یک هدف یا در قاموس خودشان به‌عنوان یک تروریست معرفی کنند تا بگویند حمله به او اشکالی ندارد.» اعضای این واحد می‌گفتند: «در طول روز او روزنامه‌نگار است، در شب او فرمانده دسته.»

 این منبع ادامه داد: «در نهایت، آنها متوجه شدند که او واقعا روزنامه‌نگار است» و روزنامه‌نگار هدف قرار نگرفت. الگوی مشابهی از دستکاری در اطلاعات ارائه‌شده در مورد الشریف مشهود است. طبق اسناد منتشرشده توسط ارتش اشغالگر، او در سال۲۰۱۳ جذب حماس شد و تا زمان مجروح شدن در سال ۲۰۱۷ فعال ماند؛ این یعنی حتی اگر اسناد دقیق باشد، نشان می‌دهد که او هیچ نقشی در جنگ فعلی نداشته است. همین امر در مورد اسماعیل الغول، روزنامه‌نگار که در حمله هوایی اسرائیل در ژوئیه ۲۰۲۴ به همراه فیلمبردارش در شهر غزه جان خود را از دست داد نیز صدق می‌کند. یک ماه بعد، ارتش با استناد به سندی مربوط به سال ۲۰۲۱ که ظاهرا از یک «کامپیوتر حماس» بازیابی شده بود، ادعا کرد که او «عامل شاخه نظامی حماس» بوده است. با این حال، در آن سند آمده است که او درجه نظامی خود را در سال۲۰۰۷ دریافت کرده است؛ زمانی که تنها ۱۰ سال داشت و هفت سال قبل از اینکه ظاهرا به حماس جذب شود.

یکی از اولین تلاش‌های پرسروصدای سلول مشروعیت‌بخشی در ۱۷اکتبر ۲۰۲۳، پس از انفجار مرگبار در بیمارستان الاهلی در شهر غزه، صورت گرفت. درحالی‌که رسانه‌های بین‌المللی، با استناد به وزارت بهداشت غزه، گزارش دادند که حمله اسرائیل ۵۰۰فلسطینی را به شهادت رساند، مقامات اسرائیلی گفتند که این انفجار ناشی از یک موشک جهاد اسلامی بوده و تعداد شهدا بسیار کمتر است. روز پس از انفجار، ارتش فایل صوتی را منتشر کرد که سلول مشروعیت در شنودهای اطلاعاتی پیدا کرده بود. ارتش اسرائیل این فایل را به‌عنوان یک تماس تلفنی بین دو عامل حماس ارائه داد که این حادثه را به‌دلیل یک اشتباه در شلیک جهاد اسلامی می‌دانستند. یک فعال حقوق بشر فلسطینی در دسامبر ۲۰۲۳ به «+۹۷۲» گفت که از شنیدن صدای خودش در این فایل صوتی شگفت‌زده شده است. به گفته او، این صرفا یک گفت‌وگوی دوستانه با یک دوست فلسطینی دیگر بوده است و هیچ یک عضو حماس نبوده‌اند.

سه منبع اطلاعاتی گفتند که ارتش با رسانه‌ها به‌عنوان «امتداد میدان جنگ» رفتار می‌کرد و به ارتش اجازه می‌داد اطلاعات حساس را برای انتشار عمومی از طبقه‌بندی خارج کند. حتی به پرسنل اطلاعاتی خارج از واحد مشروعیت‌بخشی گفته شده بود که هر مطلبی را که ممکن است به اسرائیل در جنگ اطلاعاتی کمک کند، علامت‌گذاری کنند. یکی از منابع می‌گفت: این عبارت وجود داشت: «این برای مشروعیت خوب است». در ۱۰اوت، ارتش اسرائیل ۶روزنامه‌نگار را در حمله‌ای به شهادت رساند که آشکارا اذعان کرد هدف آن انس الشریف، خبرنگار الجزیره بوده است. ۲ماه قبل، در ماه ژوئیه، «کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران» (CPJ) هشدار داده بود که نگران جان الشریف است و گفته بود که او «هدف یک کمپین بدنام‌سازی نظامی اسرائیل قرار گرفته است که مقدمه‌ای برای ترور اوست.»

پس از آنکه الشریف در ماه ژوئیه ویدئویی پربازدید از خود درحالی‌که در حال پوشش بحران گرسنگی غزه بود، منتشر کرد، آویخای ادرعی، سخنگوی عرب زبان ارتش اسرائیل، سه ویدئوی مختلف منتشر کرد که در آنها به الشریف حمله کرده و او را به «تبلیغات» و شرکت در «کمپین گرسنگی دروغین حماس» متهم کرد. الشریف ارتباطی بین جنگ رسانه‌ای اسرائیل و جنگ نظامی شناسایی کرد. او به کمیته مذکور گفت: «کمپین ادرعی نه تنها یک تهدید رسانه‌ای یا تخریب تصویر است، بلکه یک تهدید واقعی برای زندگی است.» کمتر از یک ماه بعد، او ترور شد و ارتش برای توجیه حمله، اطلاعاتی را ارائه داد که به گفته آنها از طبقه‌بندی خارج شده و نشان‌دهنده عضویت او در حماس بود. بسیاری معتقدند ترور الشریف بخشی از برنامه اسرائیل برای اعمال سانسور رسانه‌ای پیش از آماده‌سازی‌های نظامی برای تصرف این شهر بود.