اخبار توسعه روزنامه شماره ۶۲۸۲

وقف در فرهنگ اسلامی یکی از نهادهای کلیدی و پایدار است که از قرن‌های اولیه اسلام تا دوران مدرن نقش مهمی در جوامع اسلامی ایفا کرده است. وقف که در عربی به معنای «حبس» یا «نگه‌داشتن» است، به معنای اختصاص دائمی یک دارایی (مانند زمین، ساختمان یا پول نقد) برای هدفی خیرخواهانه تحت قوانین شریعت اسلامی است. در قانون مدنی ایران تعریف وقف به این صورت آمده است:«حبس عین (مال) و تسبیل منافع آن»؛این دارایی که به‌عنوان مال موقوفه شناخته می‌شود، از مالکیت خصوصی خارج شده و به‌صورت دائمی برای هدف تعیین‌شده در عقد وقف استفاده می‌شود. درآمد حاصل از این دارایی، مانند اجاره املاک یا سود سرمایه‌گذاری، صرف هدفی که برای وقف تعیین شده است، می‌شود.