۵ نکته از بازی بزرگ هفته؛
قصه قرمز و زرد

قرعه شانس
پرسپولیس پس از ۴ شکست پیاپی که همگی را هم فصل گذشته تجربه کرده بود، توانست سپاهان را ببرد. نکته اینجاست که قرمزها در نبرد دوشنبه شب نقش جهان، انصافا تیم برتر میدان نبودند و اگر شاگردان محرم نویدکیا از موقعیتهایشان به درستی استفاده میکردند حداقل یک امتیاز را بهدست میآوردند. این موقعیت بسیار به پارسال شبیه است؛ پرسپولیس در دو بازی رفت و برگشت لیگ برتر، جام حذفی و سوپرجام به زردها باخت، اما در دو، سه بازی اصلا مستحق چنین نتیجهای نبود. این بار یعنی قرعه شانس به آنها رو کرد که تیم برتر زمین، برنده نشد.
شما کاپیتان هستی؟
عجیبترین اظهارنظر پس از نبرد سپاهان و پرسپولیس هم برمیگردد به کاپیتان با تجربه اصفهانیها. احسان حاجصفی با ۱۴۲ بازی ملی و سالها سابقه بستن بازوبند کاپیتانی ایران، بعد از شکست در بازی حیثیتی مدعی شد که تیمش باید در همان نیمه نخست ۴ بر صفر برنده میشد. درست است که سپاهان موقعیتهای زیادی داشت اما ای کاش حاج صفی اجازه میداد گلی که پرسپولیس به ثمر رساند هم در اسکوربرد خیالی او قید میشد!
اما این تنها صحبت عجیب کاپیتان ۳۵ ساله سپاهان نبود چرا که وی ادعا کرد از داوران با تجربه مثل حیدری انتظار میرود صحنه خطا روی امید نورافکن را پنالتی بگیرند. یعنی اگر داور تازه کار باشد، اشتباه احتمالیاش در این صحنه قابل گذشت است؟ تازه درباره خطا روی شکاری هم او ترجیح داد حرفی نزند.
موهبت خارجیها
وحید هاشمیان برای اجرای تدابیر تاکتیکیاش هم به زمان احتیاج دارد و هم به تیم کاملی که هنوز در اختیارش قرار نگرفته. هرچند در همین شرایط هم او میتواند امیدوار باشد که با آمادگی نفرات خارجیاش، بتواند سبک بازیاش را به رقیب دیکته کند. تایید این گزاره هم حضور چند دقیقهای تیوی بیفوما و اوستون اورونوف بود که هر دو در ضد حملات بسیار سرعتی و زهردار نشان دادند و حتی توپ وینگر ازبک در لحظات پایانی به تیرک دروازه سپاهان هم برخورد کرد.
حیف و میل وحید
در این دو هفته لیگ برتر، هاشمیان از فرشاد احمدزاده در پست دفاع چپ استفاده کرده اما در هر دو بازی، میلاد محمدی به زمین بازی آمده و جای او را در این قسمت از زمین گرفته است. عجیب اینکه معمولا خیلی کم پیش میآید مربیان در طول بازی، دست به تغییر دفاعهای تیمشان بزنند چرا که اصول بازی تیم بر این پستها بنا شده است. انگار هاشمیان به تواناییهای دفاعی احمدزاده اعتقادی ندارد ولی هر بازی او را فیکس میگذارد تا یکی از تعویضهایش بسوزد. البته نه اینکه محمدی هم خیلی آماده باشد که اگر بود، آن موقعیت سه به تک در لحظات پایانی را به بیابان نمیفرستاد!
۲۲ دقیقه؟ چرا؟
در نیمه نخست بازی، ۷ دقیقه وقت تلف شده اعلام شد و در نیمه دوم ۱۲ دقیقه که به ۱۵ دقیقه هم کشیده شد. یعنی برای یک مسابقه فوتبال با یک گل رد و بدل شده، ۲۲ دقیقه زمان اضافه منظور شد که شاهکار بیژن حیدری بود.
او چند مرتبه مانیتور VAR را چک کرد و در نهایت تصمیم اولیهاش را لحاظ کرد. اتفاقی که به ندرت در سطح نخست فوتبال جهان رخ میدهد چرا که اصولا داورها زمانی به مشورت با کمکهای ویدئویی در کنار زمین میپردازند که در سوت اولیهشان تردید مهمی وجود داشته باشد.
فوتبال مملکت در حالت عادی هم سرعت چندان بالایی ندارد اما انگار داوران هم قصد دارند به نوبه خودشان سوهانی باشند بر اعصاب تماشاگران!