خطاهای گذشته را تکرار نکنید
فشار و استدلال‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت به سازمان بورس و اوراق بهادار، نهایتا موجب شد این سازمان در تاریخ ۳۱خردادماه اقدام به بازگشایی بازار در بخش ابزارهای با درآمد ثابت کرده و نقدشوندگی آنها را بازگرداند.
نگاهی به گذشته نشان می‌دهد که در سال ۱۳۵۹، با آغاز جنگ تحمیلی، بازار سرمایه کشور تعطیل شد و این تعطیلی تا سال ۱۳۶۹ ادامه یافت؛ اتفاقی که تاثیری منفی و بلندمدت بر بازار گذاشت.
اما شرایط امروز متفاوت است. اکنون بخش قابل‌توجهی از سرمایه شرکت‌ها و کسب‌وکارها در قالب ابزارهای با درآمدثابت یا مشابه سپرده‌های بانکی در این بازار در گردش است. این واقعیت نشان‌دهنده جایگاه و رسالت مهم بازار سرمایه است که دیگر نمی‌توان آن را به سادگی تعطیل کرد.
بستن بورس چه عایدی داشت؟
حتی در بخش سهام، که به منظور صیانت از حقوق سهامداران به مدت دو هفته در زمان بحران بسته شد، پس از بازگشایی شاهد فشار فروش سنگینی بودیم؛ فشاری که تا امروز نیز ادامه دارد.
این مساله پرسشی جدی را مطرح می‌کند: اگر قرار بود پس از بحران شرایط مشابه قبل از آن ادامه یابد، چه نیازی به بستن بازار در زمان بحران وجود داشت؟ به نظر می‌رسد سیاستگذاری در این مقطع، عملا همان مسیر قبل را دنبال کرد، گویی هیچ رویداد خاصی اتفاق نیفتاده است.
در بازگشایی مجدد بازار، دامنه نوسان و حجم مبنا بدون تغییر باقی ماند و حمایت مشخصی از سهام بزرگ یا مداخله موثری از سوی صندوق توسعه و تثبیت دست‌کم در یک هفته تا ده روز نخست مشاهده نشد.
این وضعیت باعث شد نقدشوندگی، که از مهم‌ترین مزیت‌های بازار سرمایه است، با چالش جدی روبه‌رو شود و ابهامات فراوانی برای فعالان ایجاد گردد.امید است در صورت بروز بحران‌های مشابه در آینده، سازمان بورس و اوراق بهادار با تکیه بر تجربه فعلی، تصمیماتی اتخاذ کند که نقدشوندگی بازار حفظ شود.
اعتماد به بازار و اطمینان به توانایی فعالان آن در انجام معاملات، چه در شرایط ترس و چه در شرایط فرصت، ضرورتی انکارناپذیر است. همان‌گونه که در صندوق‌های با درآمدثابت این نقدشوندگی حفظ شد، شایسته است در بخش سهام نیز همین رویکرد دنبال شود تا شاهد پویایی و رشد هرچه بیشتر بازار سرمایه باشیم.
* معاونت توسعه کسب‌و‌کار گروه مالی فیروزه
